- и
- ҳарфи ёздаҳуми алифбои ҳозираи тоҷикӣ; дар баъзе калимаҳо (аз қабили дирӯз, тир) нисбатан шунаво ва дароз, дар баъзеи дигар (аз қабили писар, дил) садоноки хеле кӯтоҳ аст; дар қисме аз вожаҳо пас аз садонокҳо ҳамчун ҳарфи йотбарсар «йи» хонда мешавад: оина (ойина), барои (баройи), зебоӣ (зебойӣ)» ва ғ. ; дар алифбои арабиасоси тоҷикӣ бо ҳарфҳои «алиф» ا ва айн ع ифода мешавад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.